Ένα απροσδόκητο σκηνικό στην παραλία Ρόσον έχει τραβήξει την προσοχή τόσο των κατοίκων της περιοχής όσο και των ειδικών στη θαλάσσια ζωή: τα απομεινάρια ενός μεγάλου ξιφία, που ξεπερνά τα τρία μέτρα σε μήκος., βρέθηκαν στο τρίτο φαράγγι της περιοχής που είναι γνωστή ως Bajo Los Huesos. Αυτή η ανακάλυψη είναι ασυνήθιστη στην επαρχία Chubut, όπου σπάνια παρατηρούνται δείγματα αυτού του είδους στις ακτές του Νότιου Ατλαντικού.
Ο υπεύθυνος για την ανακάλυψη, ο Μάρκος Χουλιάν Μπρίτος, συνάντησε το ζώο ενώ έκανε περιήγηση στην περιοχή με ένα γουρούνι.Γρήγορα, εικόνες από τα τεράστια ψάρια που είχαν ξεβραστεί κυκλοφόρησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και προκάλεσαν απορία. Όχι μόνο λόγω του μεγέθους του, αλλά και λόγω της σπανιότητας της εύρεσης αυτού του αρπακτικού σε τέτοια νότια γεωγραφικά πλάτη..
Γιατί είναι τόσο ξεχωριστή η παρουσία ενός ξιφία στις ακτές του Chubut;
Ο ξιφίας (Xiphias gladius) ξεχωρίζει ως ένας από τους σπουδαιότερους κυνηγούς των ωκεανών., αναγνωρίζεται από το μυώδες, ατρακτοειδές σώμα του και το αδιαμφισβήτητο «ράμφος» που του δίνει το όνομά του, και χρησιμοποιείται για κυνήγι με μεγάλη αποτελεσματικότητα. Συνήθως, Είναι ένα είδος που προτιμά τα τροπικά και εύκρατα νερά, που είναι πιο συνηθισμένο στη Μεσόγειο Θάλασσα και στις κεντρικές περιοχές του Ειρηνικού και του Ατλαντικού. Η παρουσία ενός από αυτά τα δείγματα στις παραλίες της νότιας Αργεντινής Είναι ασυνήθιστο, γεγονός που παρακινεί τους ειδικούς να διερευνήσουν τα αίτια αυτού του φαινομένου..
Ο ξιφίας είναι ο μόνος εκπρόσωπος της οικογένειας Xiphiidae., και στα ισπανικά μπορεί επίσης να ονομαστεί ξιφομάχος, μονομάχος, αυτοκράτορας ή marrajo. Η παρουσία τους μπορεί να υποδηλώνει αλλαγές στο θαλάσσιο οικοσύστημα ή στα μεταναστευτικά πρότυπα, πιθανώς επηρεασμένες από περιβαλλοντικούς ή κλιματικούς παράγοντες..
Βιολογικά χαρακτηριστικά του ξιφία
Με μήκη που μπορούν να ξεπεράσουν τα τέσσερα μέτρα και βάρη έως και 650 κιλά, ο ξιφίας είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς κατοίκους του ωκεανού. Τα θηλυκά δείγματα τείνουν να είναι μεγαλύτερα και να ζουν περισσότερο από τα αρσενικά.. Τα δείγματα με ουρά σπαθιού Σε περιοχές όπως ο Βόρειος Ειρηνικός, τείνουν να μεγαλώνουν σε μέγεθος από ό,τι σε άλλες περιοχές. Τα επιμήκη, κυλινδρικά σώματά τους καταλήγουν σε μια ουρά που τους επιτρέπει να φτάνουν ταχύτητες έως και 60 χλμ./ώρα, καθιστώντας τα έναν από τους ταχύτερους κολυμβητές μεταξύ των ψαριών.
Ο χρωματισμός αυτού του ζώου κυμαίνεται από μαύρο ή καφέ στην πλάτη του έως ανοιχτό καφέ στην κοιλιακή περιοχή.Περιέργως, Τα ενήλικα άτομα δεν έχουν λέπια, ενώ τα νεαρά δείγματα έχουν μικρά αγκάθια στο δέρμα τους.Το «σπαθί» του, ένα μακρύ, χωρίς δόντια ράμφος, του επιτρέπει να αναισθητοποιεί, ακόμη και να καρφώνει το θήραμά του, κυρίως ψάρια, καλαμάρια και καρκινοειδή.
Συμπεριφορά, βιότοπος και διατροφή
Ο ξιφίας είναι ένας μοναχικός άνθρωπος του ωκεανού, αποφεύγοντας τον σχηματισμό μεγάλων ομάδων. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, συνήθως ζει σε βαθιά νερά, μεταξύ 500 και 800 μέτρων, και κατά τη διάρκεια της νύχτας ανεβαίνει στην επιφάνεια αναζητώντας τροφήΑυτή η στρατηγική το βοηθά να παρακολουθεί τις κάθετες κινήσεις άλλων ειδών, όπως τα καλαμάρια, με τα οποία τρέφεται ενεργά.
Έχει τη μοναδική ικανότητα να θερμαίνει επιλεκτικά τα μάτια και τον εγκέφαλό σας., γεγονός που του δίνει οξεία όραση για κυνήγι ακόμη και σε κρύα ή βαθιά νερά. Είναι εξώθερμο, εξαρτώμενο από εξωτερικές πηγές θερμότητας, αλλά Χάρη σε αυτά τα ειδικά όργανα, μπορεί να ρυθμίσει την εσωτερική του θερμοκρασία σε ορισμένες περιοχές του σώματος..
Η αναπαραγωγή του ξιφία συμβαίνει σε διαφορετικές εποχές του έτους ανάλογα με την περιοχή.Η ωοτοκία μπορεί να συμβεί την άνοιξη, το καλοκαίρι ή όλο το χρόνο σε ισημερινά νερά, πάντα σε θερμοκρασίες άνω των 20-23 βαθμώνΗ γονιμοποίηση είναι εξωτερική, με εκατομμύρια αυγά να απελευθερώνονται στο νερό, από τα οποία αναδύονται μικροσκοπικές, εξαιρετικά ευάλωτες προνύμφες.
Απειλές, διατήρηση και ο ρόλος τους στο οικοσύστημα
Παρά το γεγονός ότι είναι αρπακτικό με λίγους φυσικούς εχθρούς —οι όρκες και οι καρχαρίες μπορεί να το συμπεριλαμβάνουν στη διατροφή τους— η μεγαλύτερη απειλή για τον ξιφία είναι η ανθρώπινη δραστηριότητα.Η εντατική αλιεία, τόσο βιομηχανική όσο και ερασιτεχνική, λαμβάνει χώρα σε αρκετές περιοχές, ιδίως στον Βόρειο Ατλαντικό, όπου θεωρείται απειλούμενη. Σε άλλες περιοχές, η κατάσταση είναι λιγότερο κρίσιμη.
Οι ειδικοί έχουν ζητήσει να διατηρηθεί το δείγμα που βρέθηκε στο Ρόσον για μελέτη., λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτά τα ευρήματα μπορούν να παράσχουν βασικές πληροφορίες σχετικά με τα αίτια του θανάτου τους, τη φυσική τους κατάσταση και το κατά πόσον υπάρχουν αλλαγές στις μεταναστευτικές τους οδούς, πιθανώς λόγω της κλιματικής αλλαγής ή αλλοιώσεων στο θαλάσσιο οικοσύστημα.
Η ανακάλυψη στα ανοικτά των ακτών του Chubut, μακριά από το συνηθισμένο βιότοπό του, έχει προκαλέσει ενδιαφέρον όχι μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και στην επιστημονική κοινότητα, η οποία επιδιώκει να κατανοήσει τις πιθανές περιβαλλοντικές αλλαγές στα νότια ύδατα. Η συνεργασία μεταξύ αλιέων και ειδικών θα είναι απαραίτητη για την περαιτέρω έρευνα σχετικά με τις κινήσεις και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει αυτό το εμβληματικό θαλάσσιο είδος.
